تأثیر شش ماه تمرینات هوازی بر هورمون پاراتیروئید و آلکالین فسفاتاز ویژه استخوان در زنان چاق غیرفعال

مقدمه و هدف: شواهد تجربی نشان دهنده آثار مثبت فعالیت بدنی بر توده اسکلتی است. اندازه گیری هورمون و نشانگرهای بیوشیمیایی استخوان که نشان-دهنده سوخت و ساز داخل سلولی هستند، می تواند رابطه بین فعالیت بدنی و سوخت و ساز استخوان را توضیح دهد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر شش ماه تمرین ورزشی هوازی بر هورمون پاراتیروئید و آلکالین فسفاتاز ویژه استخوان در زنان چاق غیر فعال می باشد. روش شناسی: این تحقیق از نوع نیمه تجربی است. نمونه آماری این تحقیق شامل 15 نفر از کارکنان زن میانسال دانشگاه بود. نمونه ها به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. شاخص توده بدن آنها بالاتر از 30 کیلوگرم بر متر مربع بود. پروتکل تمرینی شامل تمرینات هوازی به مدت شش ماه و سه جلسه در هفته، با شدت 65-55% ضربان قلب ذخیره (hrr) بود. برای اندازه گیری مقدار پاراتورمون، کیت مخصوص مورد استفاده قرار گرفت. همچنین کلسیم، فسفر آلکالین فسفاتاز به روش اتوآنالایز اندازه گیری شدند. تمامی عملیات آماری با استفاده از نرم افزارspss 16 انجام گرفت و سطح معنی-داری 05/0 p <در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تمرین هوازی، bmi و درصد چربی بدن گروه تجربی را به طور معنی داری کاهش داد. هم چنین هیچ کدام از شاخص های سرم مورد بررسی (آلکالین فسفاتاز، پاراتورمون، فسفر و کلسیم) در گروه تجربی تغییر معنی داری نشان نداند. بحث و نتیجه گیری: شش ماه تمرین ورزشی هوازی با شدت ٥٥ تا ٦٥ % ضربان قلب ذخیره، تغییر معنی داری در نشانگرهای پاراتورمون، کلسیم و آلکالین فسفاتاز و فسفر در زنان چاق غیر فعال ایجاد نمی کند. واژه های کلیدی: تمرینات هوازی، هورمون پاراتیروئید، آلکالین فسفاتاز، زنان چاق